Ne âlâka diyene bir kıssayla, his ve hisse vermek istedim.
Geride bıraktığımız yakın bir vakitte günü birlik Antalya’nın Kemer ilçesine gitmiştim. Çarşılarını gezerken, kendimin turistlik bir yerde olduğumu hemen anlamıştım. Hediyelik eşya satan dükkân sahipleri, önlerinden her geçeni yabancı belleyip İngilizce seslenerek dükkânlarına davet ediyorlardı. Ben bunu tuhaf bulmadım da, beni endişelendiren başka bir konu oldu. Kemerin denize nazır sokaklarında portakal bahçeleri içinde herkesin imrenebileceği güzellikte villalar var. Bu villaların birinde balkon sefası eden bir aile görüp selam verdim. Karşılık olarak aldığım cevap “Hello” oldu. Meğer bu aile İngiliz’miş. Kendileriyle yaptığım kısa sohbette, kırık Türkçe’lerinden öğrendiğim kadarıyla oturdukları bina kendilerine aitmiş. Kemer’de böyle güzel yerlerin mal sahipliğini edinmiş daha pek çok yabancı aile mevcutmuş. Hatta Antalya’nın en güzel, denizin ve güneşin en nadide yerlerini onlar sahiplenmiş. Paralarıyla almış olsalar da, ülkemin toprağının bir şekil çalındığı hissine kapıldım. Fabrikalar, bahçeler, daha nice değerler de satılırsa diye acı duydum, hüzünlendim. Ve aklıma şu kıssa geldi, hisse alabilene yararlanır umuduyla paylaşmak istedim…
